Heykel genellikle sanat için yapılır...  Resim de öyle...  Sanat ürünü olmadığını bildiğimiz sinema filmleri varsa bile, yapanlar sanat için yaptıklarını  iddia ederler.  Ya fotoğraf ?  Fotoğraf en çok unutulmasını istemediğimiz anılar için çekilir...  Öğretmenler derslerini anlatmak için Fotoğraf'ı kullanırken, reklamcılar da ürünlerinin tanıtımını fotoğrafsız yapamazlar.  Doktorlar ameliyatlarını , arkeologlar çıkardıkları eserleri belgelemek için Fotoğraf'a başvururlar.  Fotoğraf'ın en çok kullanıldığı yerlerden biri ise haberciliktir.Haberciler fotoğraflarının anlatımının güçlü olması ve gerçeği  yansıtması peşindedir.Neredeyse hiç biri yaptıklarının sanat olmasını umursamaz.Belki de Ara Güler'in "Ben foto muhabiriyim, sanatçı değil." Israrı bu yüzdendir.  Tabii ki sanat için de fotoğraf yapılır.Ama bu kadar çok işlevi olan bir şeyi , sadece "Sanat olmak" gibi dar bir çerçeveye sığdırmaya çalışmak, Fotoğraf'a haksızlık olmaz mı?  Bir fotoğrafı niçin çekildiğine bakmaksızın, sanat kriterleri içinde değerlendirmek(!) ne kadar doğrudur?  Şimdi aklımızda yer etmiş fotoğrafları bir hatırlamaya çalışalım.  Fotoğrafçı ,Vietkong üyesi soydaşının kafasına silahını dayamış Vietnamlı subayın tetiğe dokunmasıyla senkronize deklaşörüne basarken, sahip olduğu saniyenin bilmem kaç da biri süre  içinde, fotoğrafının sanatsal değerleri taşıyabilmesi için gerekli düzenlemelere  yönelmiş midir sizce? Eğer yönelmemişse , bu davranışı bir haber fotoğrafı olan fotoğrafının değerini düşürür mü?  Veya bir doktorun yaptığı tedavinin sonucunu gösterebilmek için, hastasının tedavi öncesinde  ve sonrasında çektiği fotoğraflarının(tedavinin ne kadar etkili olduğunu anlatabiliyorsa) ayrıca sanat ürünü olması gerekir mi?Sizce bu fotoğraf  kötü müdür?  Bence kötü olan fotoğraf "değiştirmeyen fotoğraf"dır...  Her ne amaç ile çekilmiş olursa olsun, fotoğrafı veya fotoğrafların oluşturduğu portfolio veya sergiyi izleyenler, izledikten sonra değişmedilerse, bence o fotoğraf görevini yapmamıştır ve kötüdür.  Eğer benim sergimi izledikten sonra izleyicilerden hiç olmazsa bir kısmı kafalarında küçük de olsa bir soru işareti ile çıktıysa , ben iyi bir şey yaptığımı düşünüyorum. Yaptıklarımın sanat olup olmamasıyla ilgilenmiyorum.Bırakın onun ne olacağına zaman karar versin.  Bir yerlerde Mozart'ın son konçertosunu yayınlatmak da zorlandığını ve yayınlamaya karar veren zamanın müzik oteritelerinin (!)  sanatçıya isminin solist ve orkestra şefinden sonra üçüncü olarak yazılması şartını koyduklarını okumuştum.Günümüzde ise ne o oteritelerin(!) değer verdiği solist , ne de adı Mozart'dan önce yazılan orkestra şefi kaldı.                                                          

Geriye kalan sadece Mozart ve onun Veda Konçertosu...  Kısacası, anıları tespit etmekten tarihe , eğitimden bilime , tanıtımdan habere kadar birçok işlevi olan Fotoğraf'ı sadece "Sanat" çemberi içinde değerlendirmeye çalışmak , Fotoğraf'ın değerini küçültmektir.  Bırakın Fotoğraf sanat olmasın...  Bırakın Fotoğraf'ın değeri sanatın dışında da büyüsün...

  Ara Güler Usta "Ben foto muhabirıyım , sanatçı değilim." dediğinde değeri düştü mü ,yoksa yükseldi mi?

S. HALUK UYGUR